Zo, dat is lekker wakker worden. We moeten even niets vandaag. Ik rits de tent open aan de kant van het hoofdkussen en ik zie de zee met daar boven een strak blauwe hemel đ
Verse croissant met jam bij de bakker en we zijn al twee uur verder. Zelf koffie zetten is van voor 2016 dus we halen een café Americano bij de bar. Pfff, wat een inspanning. En nu?
Eens even kijken, ik zie kano's. Bij de kano verhuur ontmoet ik een marine biologist. Jonge dame uit Duitsland. Voor de goede orde vraag ik hoe groot de haaien hier zijn. Ze lacht en ik verwacht een grap. Ze vraagt echter of ik het echt wil weten. Nee maar vertel toch maar…Ze zitten hier dus wel. De grootste, the great white. Maar maak je geen zorgen, de laatste keer dat een toerist er een zag is 10 jaar geleden. Een milliseconde later denk ik, dat wordt dus de hoogste tijd. Ik vertel haar dat ik liever een beer tegenkom dan een haai ook al weet ik dat dat een slecht gemaakte keuze is. Beren kunnen ook geregeld worden vertelt ze. Hier op het vaste land zit een reservaat en soms zwemmen ze de zee over naar Krk. Weer geen grap. Ik had al betaald anders waren we gaan tafeltennissen.
Samen met Mack de zee op in een kano. Ik had de camera mee willen nemen maar gezien de instabiliteit deze in de auto achtergelaten. Waren mooie plaatjes geworden. Mack in z'n zwemvest is helemaal in z’n element.
Ik vaar een flink stuk de zee op. Om te testen of er echt haaien zitten gooi ik Mack overboord. Na een paar minuten trappelen verschijnt er noch haai noch beer, zal wel mee allen dus. Ik haal m’n aas weer aan boord.
Lekker stukje gepeddeld en in m'n blote kont op een verlaten kiezelstranden gelegen. Mack was alleen maar in de zee aan het spelen en had een duikbril goed kunnen gebruiken.
Een paar uur later was de dag plots voorbij. Wat te doen met eten? Niet heel veel honger dus niet veel zin om het kookgerei bij elkaar te scharrelen. Te weinig honger en te lui om ergens wat te gaan eten.
Thuis heb ik uitgezocht op welke manier je vlees lang kunt bewaren. Er blijken enkele gilde slagers in Nederland die vlees bereiden en inblikken, lekker en 3 jaar houdbaar. Via internet toen zo'n 20 blikken besteld die vervolgens keurig afgeleverd werden.
Ik pak een blik saté, haal het etiket eraf, open het en vraag of het blik even bij de zojuist aangekomen buren op de BBQ mag. Kein Problem.
10 minuten later zit ik aan het blikvoer met oud brood, heerlijk.
Ik zet eerst nog even de camera stand-by voor de zonsondergang die eraan zit te komen en eet terwijl u kijkt. Ik haal weer koffie en schrijf tegelijkertijd deze blog. Na deze zin zal ik naar u zwaaien, tot morgen.
